Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους του «Μαρινόπουλου»

Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους του «Μαρινόπουλου»
Όχι στο κλείσιμο της εταιρείας – Καμία απόλυση εργαζομένων

Κέρκυρα, 29/06/2016

H κυβέρνηση εξαγγέλλει συνεχώς την ανάπτυξη, που όμως με τα εφαρμοζόμενα μνημόνια λιτότητας δε θα έρθει ποτέ, ενώ την ίδια στιγμή «σκάει» το ένα κανόνι μετά το άλλο, με μεγάλες επιχειρήσεις να κλείνουν και να στέλνουν στον καιάδα της ανεργίας δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους.

Ενδεχόμενο κλείσιμο της αλυσίδας super market ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, την οποία βούλιαξαν στα χρέη, όχι μόνο η μείωση της κατανάλωσης λόγω μνημονιακής λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων, αλλά και η κακοδιαχείριση και κακοδιοίκηση των μεγαλομετόχων και των διοικήσεών της, θα οδηγήσει στην ανεργία τους 12.000 εργαζομένους της. Επίσης, θα οδηγήσει σε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και ενδεχόμενο κλείσιμο, πολλές από τις 2.000 άλλες επιχειρήσεις – προμηθευτές της, που απασχολούν περίπου 50.000 εργαζόμενους, κυρίως τις μικρομεσαίες από αυτές, με αποτέλεσμα χιλιάδες ακόμα απολύσεις.

Πρόκειται πραγματικά για βόμβα στα θεμέλια της ήδη συρρικνωμένης, λόγω των μνημονίων λιτότητας, οικονομικής και παραγωγικής βάσης της χώρας.

Η Λαϊκή Ενότητα στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων στην εταιρία ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ για τη δουλειά, το ψωμί και την αξιοπρέπειά τους.

Αγωνιζόμαστε μαζί τους και διεκδικούμε:

·        Να συνεχιστεί η λειτουργία της επιχείρησης και να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας, οι εργασιακές σχέσεις, οι μισθοί και όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων σε αυτή.

·      Να γίνει αυστηρός και ενδελεχής έλεγχος σε βάρος των μεγαλομετόχων και των διοικήσεων της ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, παλιών και νέων (Μαρινόπουλοι και πολυεθνικός όμιλος Carrefour), καθώς και των διοικήσεων των τραπεζών, που δάνειζαν πελατειακά και υστερόβουλα, χωρίς κανένα κριτήριο, για φαινόμενα κακοδιαχείρισης και ληστρικών πρακτικών, ώστε να αναζητηθούν και να καταλογισθούν όλες οι αστικές και ποινικές ευθύνες σε όσους κριθούν υπεύθυνοι.

·       Να αλλάξει ο Πτωχευτικός Νόμος και ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, ο οποίος ψηφίστηκε από τη μεταλλαγμένη μνημονιακά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και δίνει, σε περίπτωση πτώχευσης, την απόλυτη προτεραιότητα για την ικανοποίηση των απαιτήσεών τους στις τράπεζες, ώστε να διασφαλιστούν πάνω απ΄ όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει να παριστάνει το Γραφείο Έκδοσης ευχετήριων καρτών και να κάνει τον τροχονόμο στα κλεισίματα των επιχειρήσεων και τις συνεπαγόμενες μαζικές απολύσεις εργαζομένων, που κατά κύριο λόγο προκαλούν οι μνημονιακές πολιτικές της. Οφείλει να ενεργοποιηθεί για να βρεθεί λύση για τη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης, τη διασφάλιση της εργασίας και των εργασιακών και μισθολογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Επίσης, οφείλει να παρέμβει άμεσα με νομοθετική ρύθμιση, ώστε να μείνει ανοιχτή η επιχείρηση, με πλήρη διασφάλιση των εργαζομένων, μέχρι να βρεθεί οριστική θετική λύση.

Το Γραφείο Τύπου

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι εργασίες της Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης της Λαϊκής Ενότητας.

Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι εργασίες της Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης της Λαϊκής Ενότητας.
Στο νέο Πολιτικό Συμβούλιο της ΛΑΕ εξελέγη ο Στέφανος Σαμοΐλης

Κέρκυρα, 27/06/2016

Έληξαν με επιτυχία την Κυριακή 26/6 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας οι εργασίες της 1ης (Ιδρυτικής) Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της Λαϊκής Ενότητας.
 
Στη Συνδιάσκεψη μίλησαν πολλές δεκάδες αντιπρόσωποι, αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός και ψηφίστηκαν με μεγάλη πλειοψηφία η πολιτική απόφαση, οι θέσεις, και ο κανονισμός λειτουργίας της ΛΑ.Ε.
 
Τις εργασίες της Συνδιάσκεψης έκλεισε ο επικεφαλής της ΛΑ.Ε. Παναγιώτης Λαφαζάνης.
 
Από την Συνδιάσκεψη εξελέγη το νέο Πολιτικό Συμβούλιο της Λαϊκής Ενότητας, που αποτελείται από 111 άτομα. Στην εκλογή του Πολιτικού Συμβουλίου συμμετείχαν 10 ψηφοδέλτια (λίστες), και τα αποτελέσματα είναι τα εξής:

ΑΝΟΙΚΤΗ ΛΙΣΤΑ:                        564 ψήφοι     55,9%       62 έδρες
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ:   200 ψήφοι     19,72%     22 έδρες
ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ:                     129 ψήφοι     12,78%     14 έδρες
ΑΡΑΣ:                                           64 ψήφοι       6,34%       7 έδρες
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:                18 ψήφοι       1,78%       2 έδρες
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΣΗ:             14 ψήφοι       1,38%       2 έδρες
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ:    13 ψήφοι       1,28%       1 έδρα
ΑΛΛΑ ΡΟΥΧΑ:                                4 ψήφοι       0,39%       1 έδρα
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΝΙΑΙΑ ΛΙΣΤΑ:              2 ψήφοι       0,19%       -
ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ:             1 ψήφος      0,09%       -

Στο νέο Πολιτικό Συμβούλιο της Λαϊκής Ενότητας εξελέγη από την Κέρκυρα ο πρώην βουλευτής Στέφανος Σαμοΐλης.
 
Το Γραφείο Τύπου

ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΛΑ.Ε

ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΛΑ.Ε
Αγαπητοί προσκεκλημένοι – προσκεκλημένες,
Αγαπητοί εκπρόσωποι κομμάτων της Αριστεράς και του αντιμνημονιακού τόξου,
Επιτρέψτε μας να χαιρετήσουμε θερμά την παρουσία σας και να σας ευχαριστήσουμε πολύ για την παρέμβασή σας.
Χαιρετίζω θερμά όλους τους φίλους και τις φίλες που μας τιμούν αυτήν την ώρα με την παρουσία τους.
Χαιρετίζω, φυσικά, τους κύριους πρωταγωνιστές αυτής της Συνδιάσκεψης, τους εκλεγμένους αντιπροσώπους από εκατοντάδες οργανώσεις της ΛΑ.Ε σε όλη την Ελλάδα.
Όλοι εσείς, σύντροφοι και συντρόφισσες αντιπρόσωποι της Συνδιάσκεψής μας κρατάτε στα χέρια σας αυτές τις μέρες μια ευθύνη, επιτρέψτε μου να πω μεγάλη. Μια ευθύνη για την ΛΑ.Ε, για την Αριστερά και για τον τόπο.
 
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συνήθως τα Συνέδρια των πολιτικών κομμάτων χαρακτηρίζονται εύκολα και με μεγάλη αμετροέπεια ως ιστορικά, ως μεγάλοι σταθμοί και άλλα τέτοια ενθουσιώδη και ηχηρά.
Η Αριστερά, ιδιαίτερα και οι δυνάμεις της έχουν διαπρέψει σε τέτοιους πομπώδεις χαρακτηρισμούς.
Όλα περίπου ή τα περισσότερα Συνέδρια των αριστερών κομμάτων χαρακτηρίζοντο και μάλιστα εκ των προτέρων ως ιστορικά και ως ιστορικοί σταθμοί.
Σήμερα, βέβαια, κανείς, σχεδόν, δεν θυμάται, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όλα αυτά τα ιστορικά, κατά τα άλλα, Συνέδρια.
Ακόμα και αυτοί που συμμετείχαν, μάλλον, θέλουν να τα ξεχάσουν.
Διότι τα περισσότερα από αυτά τα Συνέδρια αν δεν υπήρξαν επιζήμια για την Αριστερά, έκαναν μια τρύπα στο νερό.
Προτείνω εμείς να είμαστε συγκρατημένοι στις μεγάλες φράσεις και να επικεντρώσουμε όλη την προσπάθειά μας στα έργα και στις πράξεις.
Προτείνω να αποφύγουμε την πεπατημένη των μεγαλοστομιών και να επιδιώξουμε με τη Συνδιάσκεψή μας κάτι πολύ πιο απλό αλλά πολύ σημαντικό και πολύ πιο χρήσιμο.
Να κρατήσουμε με τη Συνδιάσκεψή μας όρθια και μαχόμενη τη ΛΑ.Ε ως έπαλξη που μοχθεί να οικοδομήσει μια άλλη Αριστερά. Την Αριστερά της εποχής μας.
Μια Αριστερά που θέλει να συνδυάσει το όραμα με την άμεση και αποτελεσματική παρέμβαση στο σήμερα για μια θετική ανατροπή στη χώρα.
Μια Αριστερά που θέλει να συμβάλει πραγματικά και όχι στα λόγια στην εκ βάθρων επανίδρυσή της, χωρίς την οποία δεν μπορούμε να να έχουμε κανένα μέλλον.
Μια Αριστερά, ακόμα, που αφήνει πίσω της τις μικροαλαζονείες, τις ευτελείς αποκλειστικότητες, τις νοσηρές αντιπαραθέσεις και τους εύκολους βερμπαλισμούς, που συχνά απολήγουν σε μεγάλες απογοητεύσεις ή και τραγωδίες και ανέντιμες συνθηκολογήσεις.
Μια Αριστερά, τέλος, που θα έχει ως γνήσια σημαία της τη δημοκρατία και θα αποτελεί μια κατ' εξοχήν ενωτική δύναμη για τους μεγάλους μετασχηματισμούς της εποχής μας.
Νομίζω ότι αν μπορούμε να βάλουμε αυτές τις μέρες ένα μικρό λιθαράκι, λάθος, ένα πολύ μικρό-μικρό λιθαράκι σε αυτές τις κατευθύνσεις, η Συνδιάσκεψή μας θα είναι πετυχημένη, ιδιαίτερα πετυχημένη για την ΛΑ.Ε, για την Αριστερά, για τον δοκιμαζόμενο σκληρά τόπο και λαό μας και ας μην την καταγράψει κανένας ως ιστορική.
 
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Σήμερα, φαντάζομαι, μπροστά στις εργασίες της Συνδιάσκεψής μας και μια πραγματική τραγωδία που βιώνει η χώρα, έχουμε όσο ποτέ όλοι και όλες μας ανάγκη να ανατρέξουμε και να παρακινηθούμε από τις μεγάλες στιγμές της Αριστεράς στην πατρίδα μας, όταν με την ενότητα, την αλληλεγγύη, τον ηρωισμό, τις αυτοθυσίες των αγωνιστών της και την προσήλωσή της στα πραγματικά διακυβεύματα έγραφε πραγματική ιστορία.
Σήμερα έχουμε όσο ποτέ ανάγκη να ανατρέξουμε και να παρακινηθούμε από τις μεγάλες στιγμές όπου η Αριστερά αναδείχθηκε ηγεμονική εθνική δύναμη από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, ανεξάρτητα από την τελική ατυχή έκβαση των προσπαθειών της.
Μια από τις μεγάλες στιγμές της Αριστεράς, μάλλον η μεγαλύτερη στην πατρίδα μας, ήταν η θρυλική αντιστασιακή εποποιία του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.
Σήμερα αυτές οι ιστορικές συλλήψεις της Αριστεράς και η αντιστασιακή εποποιία έχουν αναπάντεχα μια ιδιόμορφη επικαιρότητα.
Σήμερα μπορεί να μη βλέπουμε ολόγυρά μας στρατεύματα κατοχής.
Υπάρχει όμως στη χώρα ένα καθεστώς βαριάς κηδεμονίας και καθυπόταξης που έχει πνίξει κάθε ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας, έχει κατακουρελιάσει τη δημοκρατία και έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε μια ιδιόμορφη αποικία καταλήστευσης και σε προτεκτοράτο της ευρωζώνης.
Γι' αυτό σήμερα, σε μια αναλογία με το χτες, χρειάζεται στη χώρα να ξεσηκωθεί μια νέα αντίσταση και να ξαναγράψουμε ένα νέο σύγχρονο αντιστασιακό έπος με σύγχρονους, εθνικούς, ταξικούς, και δημοκρατικούς στόχους.
Γι' αυτό σήμερα χρειάζεται ο τόπος ένα νέο μεγάλο σύγχρονο αγωνιστικό πολιτικοκοινωνικό μέτωπο.
Ένα μέτωπο εθνικό, για την εθνική μας ανεξαρτησία και την απαλλαγή από τα ευρωατλαντικά δεσμά.
Ένα μέτωπο βαθύτατα ταξικό ενάντια σε μια κεφαλαιακή ολιγαρχία που στηρίζεται και πλουτίζει από την ξένη μνημονιακή κηδεμονία.
Ένα μέτωπο, ταυτόχρονα, δημοκρατικό, που δεν θα αποκαταστήσει απλώς την τυπική κοινοβουλευτική δημοκρατία αλλά θα πάει τη δημοκρατία πολύ πιο μακριά έως τη γνήσια λαϊκή έκφρασή της, με τη λαϊκή συμμετοχή και τη λαϊκή εξουσία παντού.
Αν η μεταπολεμική Ελλάδα διαμορφώθηκε από τα αγγλικά τανκς και αεροπλάνα, τις βόμβες φωσφόρου των ΗΠΑ, τον εγχώριο δωσιλογισμό, τη ματοβαμμένη ολιγαρχία και τα σχέδια Μάρσαλ, που επιστρατεύτηκαν για τη συντριβή της Εαμικής Αντίστασης,
Η σημερινή Ελλάδα πάει να συγκροτηθεί ως οιονεί ευρωζωνικό προτεκτοράτο μέσω των δανειακών συμβάσεων των μνημονίων.
Αν η μεταπολεμική Ελλάδα της αμερικανοκρατίας και του ληστρικού μεγαλοαστισμού κυριάρχησε με τη συντριβή της Εαμικής Αντίστασης, για δεκαετίες,
Η νέα ευρωζωνική υπόδουλη Ελλάδα προτεκτοράτο που σχεδιάζουν οι κυρίαρχοι κύκλοι για τις επόμενες δεκαετίες μπορεί να ηττηθεί.
Η ταπεινωτική συνθηκολόγηση και προδοσία της λαϊκής εντολής από τον Τσίπρα δεν αρκεί για να σταθεροποιήσει το μνημονιακό καθεστώς και να επιβάλει τα μνημόνια, την πιο ακραία υποτέλεια και τον ευρω-μονόδρομο ως νέα κανονικότητα.
Η νέα αντίσταση δεν έχει ηττηθεί όπως αυτή η ήττα συμβολικά σηματοδοτήθηκε με την αυτοκτονία του Άρη, με τον τελευταίο κυνηγημένο από εχθρούς και φίλους.
Η συνθηκολόγηση Τσίπρα, με κανέναν τρόπο δεν αντιπροσωπεύει στρατηγική ήττα για το κίνημα χειραφέτησης της χώρας και κοινωνικής απελευθέρωσης.
Χάθηκε μια μάχη. Ο πόλεμος συνεχίζεται.
Η ΛΑ.Ε φιλοδοξεί να συνεχίσει ενωτικά, αταλάντευτα, ανυποχώρητα μαζί με όλο τον αντιμνημονιακό κόσμο τον αγώνα της νέας απελευθέρωσης και να τον δώσει νικηφόρα.
 
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αρκετοί από εμάς σε αυτήν την αίθουσα συμμετείχαμε και μάλιστα ως ιδρυτικά στελέχη στον ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας μέσα από τις γραμμές του έναν σκληρό αγώνα για να φτάσει η Ελλάδα σε ένα ιστορικό δίλημμα με κρίσιμες ευρωπαϊκές και διεθνείς διαστάσεις: νέο μνημόνιο ή αντιμνημονιακή ανατροπή;
Θέλω να χαιρετίσω θερμά και συντροφικά από αυτό το βήμα όλον αυτόν τον κόσμο που συμμετείχε στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε με ανιδιοτέλεια τη μάχη του και αποχώρησε μετά την άθλια μνημονιακή συνθηκολόγηση του Τσίπρα και της ομάδας του.
Θέλω κυρίως, εκφράζοντας ίσως μέρος αυτού του ωραίου κόσμου που είχαμε θέσεις ευθύνης στον ΣΥΡΙΖΑ, να κάνω την αυτοκριτική μας και να ζητήσω συγγνώμη απ' όλους όσους πίστεψαν μέχρι τέλους στο εγχείρημά μας, γιατί δεν καταφέραμε να φέρουμε σε πέρας τη μεγάλη αποστολή μας.
Θέλω να αναλάβω πλήρως και στο ακέραιο και τις προσωπικές μου ευθύνες.
Δεν τα καταφέραμε, σύντροφοι και συντρόφισσες, αλλά δεν είμαστε παρατηρητές, δεν κρίνουμε εκ του μακρόθεν τα δρώμενα του πεδίου της μάχης και κυρίως δεν λυγίσαμε, δεν προδώσαμε, δεν ξεπουλήσαμε.
Εμείς δεν είπαμε ότι είχαμε αυταπάτες, γιατί εμμείναμε μέχρι τέλους στη μεγάλη ανατροπή.
Εμείς δεν βάλαμε τις καρέκλες πάνω από τις αρχές και τις δεσμεύσεις μας στον ελληνικό λαό.
Δεν βάλαμε τις καρέκλες πάνω από μια διαδρομή δεκαετιών στην Αριστερά, μέσα από τανκς, μέσα στους δρόμους, απέναντι από τα ΜΑΤ, μέσα από εργατικούς – λαϊκούς αγώνες και κινήματα.
Πολλοί συγκρίνουν την προδοτική συνθηκολόγηση Τσίπρα με τη Βάρκιζα.
Μεγάλο λάθος η σύγκριση.
Η συνθηκολόγηση Τσίπρα έγινε αμαχητί. Και δεν ήταν μόνο ταπεινωτική και εξευτελιστική. Κυρίως ήταν προσχώρηση, ούτε καν ομηρία.
Προσχώρηση στο αντίπαλο στρατόπεδο. Σκέτη λιποταξία.
Και αυτό το λέω γιατί αν η Βάρκιζα είχε αρνητικές στρατηγικές συνέπειες για τη χώρα, η συνθηκολόγηση Τσίπρα, όσο επιζήμια και αν είναι, μπορεί να ανατραπεί και να ανατραπεί κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις γρήγορα.
Σε λίγες μέρες, συντρόφισσες και σύντροφοι, έχουμε μια μεγάλη επέτειο.
Είναι η επέτειος του ιστορικού δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου.
Η επέτειος του μεγάλου και περήφανου ΟΧΙ του ελληνικού λαού στη μνημονιακή υποδούλωση της χώρας.
Το ΟΧΙ αυτό του ελληνικού λαού αν προδόθηκε από τον νεομνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, πάντα σιγοκαίει στις καρδιές των συμπολιτών μας και της νεολαίας.
Και αυτό το ΟΧΙ είναι σήμερα όσο ποτέ ζωντανό και πολύ πιο επίκαιρο.
Και ως τέτοιο θέλουμε να το τιμήσουμε με μεγάλες λαϊκές εκδηλώσεις.
Αυτό το ΟΧΙ θέλει να συνεχίσει η ΛΑ.Ε και να το συνδέσει με ένα μεγάλο “ΝΑΙ” για μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια και προστάτες, για μια Ελλάδα δημοκρατική, ανεξάρτητη, προοδευτική και σοσιαλιστική.
 
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Δεν ήρθαμε εδώ για να μετατρέψουμε αυτό το χώρο σε πεδίο άγονων ανταγωνισμών και αντιπαραθέσεων μεταξύ μας.
Δεν είμαστε εδώ για να βάλει ο καθένας και η καθεμιά τη δική του ιδιαιτερότητα πάνω από το κοινό μας σπίτι, τη ΛΑ.Ε. Πάνω από την κοινή μας υπόθεση. Πάνω από την κοινή μας προσπάθεια να αλλάξουμε τη μοίρα αυτού του τόπου που τόσο αγαπάμε.
Είμαστε εδώ, όλοι και όλες, γιατί έχουμε τη βούληση και είμαστε αφοσιωμένοι να υπηρετήσουμε με πλήρη ανιδιοτέλεια μια μεγάλη εθνική και κοινωνική αποστολή.
Είμαστε εδώ όχι για να οχυρωθεί ο καθένας και η καθεμιά στη δική του αλήθεια αλλά για να βάλουμε τη ΛΑ.Ε πάνω από την ατομική μας ιδιαιτερότητα και τις σεβαστές ιδιαίτερες συλλογικότητές μας.
Είμαστε εδώ με απόλυτο σεβασμό ο ένας στον άλλο, με ειλικρίνεια στις μεταξύ μας σχέσεις και με αλληλεγγύη για να καλύψουμε ένα μεγάλο κενό για μια άμεση εναλλακτική αντιμνημονιακή πρόταση στη ζωή της χώρας.
Είμαστε εδώ για να διαμορφώσουμε και να αναδείξουμε μεταξύ μας τις μεγάλες εκείνες συνθέσεις που θα επιτρέψουν στη ΛΑ.Ε να παίξει έναν κεντρικό ρόλο για να βγει η χώρα και ο λαός νικητής από την κρίση με νέους ελπιδοφόρους ορίζοντες μπροστά του.
Μπορούμε, συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, να φέρουμε σε πέρας αυτά τα καθήκοντα; Έχουμε αυτές τις δυνατότητες; Διαθέτουμε την απαραίτητη δύναμη και θέληση; Πιστεύουμε όλοι και όλες πως τα διαθέτουμε.
Αυτό νομίζουμε ότι πρέπει να το κάνουμε πράξη αυτές τις δύο μέρες και να γίνει όσο το δυνατόν πιο πλατιά αντιληπτό στην κοινωνία.
 
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η χώρα βιώνει έναν εφιάλτη και ταυτόχρονα βρίσκεται σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι.
Σήμερα όλος ο αστικός κόσμος και οι δήθεν “αριστερές” εφεδρείες του, είναι βουτηγμένος μέχρι το λαιμό στη μνημονιακή λεηλασία, στην παρακμή, τη διαφθορά, τη σαπίλα, την υποτέλεια και τη συνενοχή, ενώ η χώρα σπρώχνεται συνεχώς σε έναν φαύλο κύκλο αδιεξόδων και διάλυσης.
Σήμερα κλονίζονται και βρίσκονται σε βαθιά κρίση οι δεσμοί των αστικών μνημονιακών κομμάτων και του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ με τις πλατιές λαϊκές τάξεις ακόμα και τα μικρομεσαία και μεσαία στρώματα, που βλέπουν να ξεπέφτουν, να φτωχοποιούνται και να εξαθλιώνονται χωρίς να βλέπουν φως και ελπίδα.
Σήμερα μόνο από Αριστερά μπορεί να σπάσει ο φαύλος κύκλος στον οποίο έχει περιέλθει η χώρα.
Μόνο η Αριστερά μπορεί να θέσει στο προσκήνιο μια αντιμνημονιακή πρόταση διεξόδου για τη χώρα και να εφαρμόσει όλες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να τη φέρει σε πέρας.
Μόνο η Αριστερά μπορεί να παίξει έναν ηγεμονικό ρόλο για να συγκροτηθεί μια μεγάλη αγωνιστική και κινηματική πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία που θα στηρίξει και θα φέρει σε πέρας ένα πραγματικό αντιμνημονιακό δρόμο για τη χώρα.
Ποια Αριστερά, όμως, μπορεί να είναι αυτή; Ποια θα πρέπει να είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της Αριστεράς;
Η Αριστερά της διεξόδου δεν μπορεί να είναι μια ψευτο-Αριστερά που θα έχει τις αυταπάτες, την ευρωπροσκόλληση και τη συστημική αιχμαλωσία του παραδομένου νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα και της ομάδας του.
Η Αριστερά, που θα μπορεί να δώσει απάντηση στην κρίση, δεν μπορεί, επίσης, να είναι προσδεδεμένη σε θεολογικού τύπου αγκυλώσεις.
Δεν μπορεί να εγκλωβίζεται σε φοβικές αντιενωτικές εμμονές, σε δογματικές μονοθεματικές προσκολλήσεις και σε δήθεν επαναστατικούς βερμπαλισμούς που τους ακούνε πάντα ελάχιστοι και ελάχιστα έως καθόλου ενοχλούν τους αντιπάλους μας, τους οποίους αντίθετα αφήνουν παντελώς αδιάφορους και καμιά φορά παραδόξως συμπαθητικά διακείμενους.
Αντίθετα, μόνο μια Αριστερά που θα έχει αίσθηση των απαιτούμενων δημιουργικών θεωρητικών και επιστημονικών επεξεργασιών για μια απόπειρα ανατροπής,
Μόνο μια Αριστερά που θα διαθέτει ισχυρή πολιτική βούληση, πολιτική τόλμη αλλά και τη διάθεση για συνεχή και επίκαιρη προγραμματική εμβάθυνση,
Μόνο μια Αριστερά ελκυστική και προσιτή στο λαό και κοντά στα λαϊκά αισθήματα,
Μόνο μια Αριστερά με αληθινό εργατικό-λαϊκό και κινηματικό προσανατολισμό,
Μόνο μια τέτοια Αριστερά της εποχής μας που θα προσβλέπει στην επανίδρυση των προσανατολισμών της ίδιας της Αριστεράς, μπορεί να σταθεί στο ύψος της ανατροπής που απαιτούν οι περιστάσεις.
Αυτή η Αριστερά μπορεί να έχει στον πυρήνα της, ως πρωτοπόρα και κινητήριο δύναμη τη ΛΑ.Ε.
Αρκεί αυτή τη δυνατότητα της ΛΑ.Ε να τη συνειδητοποιήσουμε πρώτα όλοι εμείς σε αυτήν την αίθουσα. Γιατί από εμάς εξαρτάται και δική μας είναι η ευθύνη.
Αρκεί, μαζί με τη συνειδητοποίηση αυτής της δυνατότητας, να κάνουμε όσα πρέπει να κάνουμε για να προχωρήσει η ΛΑ.Ε στα απαραίτητα βήματα μπροστά, αφήνοντας πίσω νοσηρές καταστάσεις και νοοτροπίες που ενδημούν στον αριστερό χώρο.
 
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Το μεγάλο πλεονέκτημα και το ατού θα έλεγα της ΛΑ.Ε., ειδικά στη σημερινή τραγική μνημονιακή συγκυρία που βιώνει ο τόπος μας αλλά και στην παρατεινόμενη διεθνή οικονομική κρίση που συνεχίζει να αντιμετωπίζει ο καπιταλισμός, είναι ότι διαθέτει προσανατολισμό και ρεαλιστικό πρόγραμμα ικανό να ανοίξει μια νέα δημοκρατική αντιμνημονιακή προοπτική στη χώρα.
Είμαστε η μόνη παράταξη που αμφισβητούμε πειστικά τη μνημονιακή κανονικότητα και τον ευρωζωνικό και ευρωενωσιακό μονόδρομο, που αντιπροσωπεύουν από κοινού και με ενιαία πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, η ΝΔ του Μητσοτάκη, η Δημοκρατική Συμπαράταξη της Γεννηματά, το Ποτάμι του Θεοδωράκη, η Ένωση Κεντρώων του Λεβέντη και οι ΑΝΕΛ του Καμένου.
Όλοι αυτοί μαζί, συναποτελούν μια άθλια μνημονιακή καταστροφική παρέα και ένα μεγάλο άθλιο μνημονιακό συνεταιρισμό λιτότητας και ληστείας με ενιαίο πρόγραμμα και βαρύτατες ευθύνες για τρομακτικά σκάνδαλα και το αλυσόδεμα και το ξεπούλημα της χώρας.
Εμείς δε θα ξεχάσουμε ποτέ το σκάνδαλο των σκανδάλων των τριών ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών και ειδικότερα το σκάνδαλο της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης, από την οποία το ελληνικό δημόσιο απώλεσε 40 δισ. ευρώ, πολύ πάνω από το μισό του τρίτου δανειακού προγράμματος.
Γι αυτό το σκάνδαλο καταθέσαμε μήνυση, στην οποία θα επιμείνουμε μέχρι τέλους με στόχο οι υπεύθυνοι να κάτσουν στο σκαμνί και οι τράπεζες να περάσουν από τα κερδοσκοπικά fund στο δημόσιο.
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες το κείμενο των θέσεων που συζητήθηκε σε όλες τις οργανώσεις μας εμπεριέχει τα βασικά σημεία του εναλλακτικού μεταβατικού μας προγράμματος.
Αυτή η προγραμματική μας πρόταση εμπλουτίστηκε παραπέρα με την προσυνεδριακή μας συζήτηση και αποτελεί σημείο αναφοράς και επαρκή βάση για τη δική μας εναλλακτική απάντηση.
Και το λέω αυτό, γιατί εμείς δεν έχουμε την αυταπάτη πως τελειώσαμε με το πρόγραμμα. Κάθε άλλο. Παρά την ετοιμότητα μας να αναλάβουμε ανά πάσα στιγμή ευθύνες για μια εναλλακτική πορεία, έχουμε πλήρη επίγνωση ότι οι προγραμματικές επεξεργασίες δεν τελειώνουν και δεν πρέπει να τελειώνουν ποτέ. Συνεχίζονται αέναα και αυτό συνιστά για μας απαράβατη αρχή και καθήκον.
Κεντρικά και θεμελιώδη σημεία του εναλλακτικού μας προγράμματος είναι η διακοπή αποπληρωμής τους χρέους για τη διαγραφή του, η πλήρης “σεισάχθεια” στα ιδιωτικά χρέη των κοινωνικά αδυνάτων και η γενναία ρύθμιση για τους υπόλοιπους, η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών με στόχο να δώσουν ώθηση στην οικονομία και φυσικά η έξοδος από την ευρωζώνη και η σύγκρουση – απειθαρχία στην νεοφιλελεύθερη ΕΕ, η συγκρότηση Εθνικής Κεντρικής Τράπεζας υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης και η χάραξη μιας νέας εθνικής νομισματικής πολιτικής με βασικά κριτήρια την ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας.
 
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
αυτό το τετράπτυχο των άμεσων ριζοσπαστικών μέτρων είναι η αφετηριακή βάση για την εφαρμογή του εναλλακτικού μας προγράμματος και συναποτελείται από μέτρα, τα οποία το ένα στηρίζει το άλλο, ώστε να μπορεί να πραγματοποιηθεί από κοινού όλο το πακέτο σε ενιαία κατεύθυνση ανακοπής της ύφεσης και αναπτυξιακής κοινωνικής τροχιάς.
Για παράδειγμα η έξοδος από την ευρωζώνη και η θέσπιση εθνικού νομίσματος καθιστά εφικτή τη διακοπή αποπληρωμής του χρέους, χωρίς να υπάρξει ο εκβιαστικός κίνδυνος για black out στις τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Και αυτό γιατί οι Τράπεζες θα μπορούν να στηριχθούν κεφαλαιακά από την Εθνική Κεντρική Τράπεζα και να στηριχθούν, επίσης, για να πραγματοποιήσουν την αναγκαία ευρεία “σεισάχθεια” στα ιδιωτικά χρέη, ακυρώνοντας τις συμφωνίες μεταβίβασης των “κόκκινων δανείων” στα fund. Στηριζόμενες, λοιπόν, κατ' αυτόν τον τρόπο οι τράπεζες με εθνικά κεφάλαια θα μπορούν να περάσουν με τις σχετικές αυξήσεις κεφαλαίου στα χέρια του δημοσίου και να εθνικοποιηθούν, χωρίς ανυπέρβλητα εμπόδια.
Έτσι, με αυτά τα μέτρα θα έχει συντελεστεί μια πραγματική επανάσταση που, παρά τις δυσκολίες, μπορεί να βάλει γρήγορα τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.
Μια πραγματική επανάσταση που μπορεί να συντελεστεί και να υλοποιηθεί εφ' όσον την στηρίξει ενεργά, αποφασιστικά και αγωνιστικά ο ελληνικός λαός.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Το τετράπτυχο αυτών των μέτρων, όπως τόνισα, είναι η αφετηρία για να αποκτήσει μια ανάσα η οικονομία και κυρίως για να αποκτήσει το δημόσιο εκείνα τα εργαλεία και τη ρευστότητα προκειμένου να προχωρήσουμε γρήγορα σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης και παραγωγικού μετασχηματισμού.
Αυτό το τετράπτυχο των μέτρων θα επιτρέψει μια μεγάλη ώθηση στην οικονομία.
  • Με τον διπλασιασμό, τουλάχιστον, και τον παραγωγικό επαναπροσανατολισμό του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.
  • Με την χαμηλότοκη ισχυρή στήριξη των επενδύσεων ιδιαίτερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και πρώτα απ' όλα στον πρωτογενή τομέα με πλήρη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων.
  • Με την πλήρη επαναφορά όλων των εργασιακών κατακτήσεων, την στήριξη και ενίσχυση μισθών και συντάξεων.
  • Με την καθιέρωση ενός δίκαιου και απλού φορολογικού συστήματος που θα καταργεί όλες τις μορφές φορολογικής ασυλίας του μεγάλου πλούτου, των μεγάλων κερδών και εισοδημάτων. Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα το οποίο εντελώς ενδεικτικά θα περιλαμβάνει την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και τη δραστική μονοψήφια μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ για όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης με την αυστηροποίηση των μέτρων και των ποινών για την απόδοση του.
Σύντροφοι και Συντρόφισσες,
δεν έχω χρόνο να σταθώ περισσότερο στο εναλλακτικό πρόγραμμα μας, το οποίο οφείλουμε να θέσουμε στο επίκεντρο των προσπαθειών μας για την περαιτέρω επεξεργασία του αμέσως μετά τη Συνδιάσκεψή μας.
Επιτρέψτε μου, όμως, να κλείσω αυτό το κεφάλαιο με δύο επισημάνσεις.
Πρώτον: Είναι γνωστή και αδιαπραγμάτευτη η θέση μας για άμεση κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και του ληστρικού νεοαποικιακού Υπερταμείου των 99 χρόνων. Όπως είναι γνωστή η αδιαπραγμάτευτη θέση μας για άμεσο τερματισμό των ιδιωτικοποιήσεων και την επαναφορά στο δημόσιο των στρατηγικών επιχειρήσεων της χώρας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί.
Είναι αρκετοί που χαρακτηρίζουν ανέφικτη αυτή την θέση μας γι' αυτήν την επαναφορά, ενώ μας ρωτάνε που θα βρούμε τα λεφτά για αν ξαναπάρει το δημόσιο πίσω αυτές τις επιχειρήσεις.
Έχω μιλήσει για τις τράπεζες και πως νομίμως με τη στήριξη του ελληνικού λαού μπορούν να περάσουν γρήγορα στον ιδιοκτησιακό έλεγχο του δημοσίου.
Όσον αφορά τις άλλες στρατηγικές επιχειρήσεις που ξεπουλήθηκαν απαντώ ευθέως.
Οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας θα επιστρέψουν άμεσα, νόμιμα και χωρίς καμιά αποζημίωση, το υπογραμμίζω αυτό ιδιαίτερα, στα χέρια του δημοσίου.
Και αυτή τη θέση δεν την εξαγγέλλουμε μόνο στη βάση πολιτικών αποφάσεων αλλά και με αδιάσειστα νομικά επιχειρήματα.
Και αυτό γιατί όλες οι ιδιωτικοποιήσεις των στρατηγικών τομέων της χώρας που αφορούν την πορεία της χώρας αλλά και την κυριαρχία και την ασφάλεια της, έγιναν ερήμην και εναντίον της θέλησης του ελληνικού λαού και σε κάθε περίπτωση χωρίς να ρωτηθεί ο τελευταίος.
Γιατί, ακόμα, αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις υπήρξαν προϊόν εκβιασμού και υπαγόρευσης. Ήταν στην ουσία ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, συχνά και χάρισμα με προίκα, το οποίο ξεπούλημα έγινε με σκανδαλώδες και αδιαφανείς διαδικασίες και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.
Γι' αυτά τα σκάνδαλα των ιδιωτικοποιήσεων έχουμε μιλήσει ένα προς ένα και έχουμε προειδοποιήσει τους αγοραστές για το έγκλημα στο οποίο προβαίνουν και ότι η, δήθεν, αγορά στην οποία προχωρούν είναι παράνομη και σκανδαλώδης και ότι δεν μπορεί να αναγνωρισθεί.
Αυτά τα σκάνδαλα, όπως οι επικείμενες πωλήσεις του Ελληνικού και του ΟΛΠ, δεσμευόμαστε απολύτως ότι θα διερευνηθούν σε βάθος από μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Οι ένοχοι θα καθίσουν στο σκαμνί και θα αποδοθούν πλήρως και στο ακέραιο οι ποινικές ευθύνες.
Δείτε για παράδειγμα το σκάνδαλο της πώλησης του ΟΛΠ στην Cosco. H Cosco όχι μόνο δεν πληρώνει ούτε ένα ευρώ για να αποκτήσει πρωτοφανώς όλο το λιμάνι αλλά και το ελληνικό δημόσιο την πληρώνει και από πάνω.
H Cosco μην πληρώνοντας στο δημόσιο τα ενοίκια που έχουν συμφωνηθεί για τις προβλήτες 2 και 3 θα κερδίσει από την δήθεν αγορά του ΟΛΠ καθαρά 1 δισ. ευρώ.
Και αυτό το αίσχος το λένε πώληση.
Και αυτό το αίσχος θέλουν να το διατηρήσει μια κυβέρνηση Αριστεράς και λαϊκών δυνάμεων.
Το λιμάνι του Πειραιά δεν θα πωληθεί και αν πωληθεί θα επιστρέψει αμέσως χωρίς καμιά αποζημίωση από εμάς στα δημόσια χέρια.
Η δεύτερη επισήμανση, συντρόφισσες και σύντροφοι, αφορά την διαλεκτική ευρωζώνης και ΕΕ στην πολιτική και τη στρατηγική μας. Ήδη το Brexit διαμορφώνει νέα δεδομένα και εξελίξεις σε ευρωενωσιακό επίπεδο, των οποίων τις προεκτάσεις είναι δύσκολο να προβλέψουμε.
Το σίγουρο είναι ότι αυτό το Brexit επιβεβαιώνει και αναδεικνύει τα πελώρια αδιέξοδα της ΕΕ αλλά και την απογοήτευση και την αντίθεση όλο και ευρύτερων εργατικών και λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην πορεία που ακολουθεί.
Και η πορεία της ΕΕ είναι μια πορεία όλο και μεγαλύτερης αντιδραστικοποίησης και ολοκληρωτισμού.
Το Brexit, ανεξάρτητα από τις δυνάμεις που το εξέφρασαν, έρχεται να κάνει πιο σαφές ότι αυτή η ΕΕ έχει τεθεί σε μια πορεία διάλυσης και κατάρρευσης και πως αυτή η ΕΕ δεν βελτιώνεται και δεν μεταρρυθμίζεται θετικά αλλά μόνο ανατρέπεται.
Αυτήν την ώρα νομίζω ότι χρειάζεται να αναλάβουμε μεγάλες θετικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο των αριστερών δυνάμεων της Ευρώπης.
Η Αριστερά στην Ευρώπη οφείλει να παρέμβει δυναμικά στη κατεύθυνση της ανατροπής της ευρωζώνης και της ΕΕ από αριστερές θέσεις και να μην αφήνει αυτό το πεδίο να το διαχειρίζεται ο νεοσυντηρητισμός και η ακροδεξιά σε κατευθύνσεις που είναι απαράδεκτες και μπορεί να αποβούν άκρως επικίνδυνες για τους λαούς.
Όσον αφορά την δική μας κατεύθυνση η άμεση αποχώρηση από την ευρωζώνη αποτελεί τον πρώτο και βασικό κρίκο εκκίνησης για την εφαρμογή του εναλλακτικού ριζοσπαστικού μας προγράμματος.
Οφείλουμε όμως να έχουμε πλήρη επίγνωση ότι αυτή η εφαρμογή του αναγκαίου ριζοσπαστικού προγράμματος μας θα μας φέρει από την πρώτη, σχεδόν, στιγμή σε στάση απειθαρχίας και σύγκρουσης με τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ και ότι η ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος μας θα χρειαστεί και θα απαιτήσει την αποδέσμευση της χώρας μας από μια ΕΕ που πνίγει όλο και περισσότερο τις οικονομικές δυνατότητες και ιδιαίτερα τα πλατιά εργατικά λαϊκά στρώματα μέσα στην ανασφάλεια, την ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση.
Το αμέσως επόμενο διάστημα για όλα τούτα τα σημαντικά και τα κυοφορούμενα προτείνω να διοργανώσουμε πλατιές συζητήσεις και ημερίδες.

Συντρόφισσες και σύντροφοι
,
Οι μεγάλοι και σκληροί αλλά τόσο αναγκαίοι στόχοι μας για να μπορέσουν να επιτευχθούν απαιτούν να αναλάβουμε τολμηρά και να φέρουμε σε πέρας μια πολύ πλατιά και αγωνιστική στρατηγική πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών σε αντιμνημονιακή αλλά και αντιευρωζωνική κατεύθυνση.
Μια στρατηγική πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών, ένα μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο με τρεις αλληλένδετους στόχους: την εθνική ανεξαρτησία, σε σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ, τους ΝΑΤΟϊκούς μηχανισμούς και τους πολεμικούς, ψυχροπολεμικούς σχεδιασμούς τους,
τη δημοκρατία και τη λαϊκή εμβάθυνσή της ενάντια στην Ελλάδα προτεκτοράτο και τροϊκανό οικόπεδο και
την κοινωνική δικαιοσύνη μέσα από ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο παραγωγικού μετασχηματισμού με οικολογικό περιεχόμενο.

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Από το βήμα της Συνδιάσκεψής μας θέλουμε να απευθυνθούμε σε όλες χωρίς εξαίρεση τις αριστερές, ριζοσπαστικές, προοδευτικές, πατριωτικές, δημοκρατικές, αντιμνημονιακές δυνάμεις και να τις καλέσουμε σε άμεσο διάλογο προκειμένου να συνδιαμορφώσουμε όρους για κοινές δράσεις και κοινές πρωτοβουλίες, πρώτα απ' όλα στους κοινωνικούς αγώνες και τα κινήματα. Να τις καλέσουμε, επίσης, προκειμένου να διαμορφώσουμε όρους για συγκλίσεις, για συμπόρευση, για συμπαράταξη, για συνεργασία και κοινό μέτωπο για τη δημοκρατική ριζοσπαστική αντιμνημονιακή ανατροπή και μια νέα δημοκρατική αντιμνημονιακή πορεία της χώρας.
Το κάλεσμά μας αυτό είναι απόλυτα ειλικρινές, είναι έντιμο και θεωρούμε ότι αυτές τις ώρες είναι απόλυτα αναγκαίο για να αποτινάξουμε από τη χώρα το μνημονιακό ζυγό.
Βεβαίως στην Αριστερά όλοι μιλάνε για συμμαχίες και για μέτωπα.
Η μόνη διαφορά είναι ότι οι δυνάμεις της κομμουνιστικής και μη Αριστεράς στην πράξη αντιμετωπίζουν συνήθως έμφοβα αυτές τις συμμαχίες και στην πραγματικότητα τις εννοούν μόνο με τον εαυτό τους.
Μια Αριστερά, όμως, που είναι φοβική, περίκλειστη, αυτοθαυμαζόμενη και κουνάει υπεροπτικά τις δάφνες του παρελθόντος, μόνο και μόνο για να συντηρεί την πολιτική απραξία και για να κάνει μοναχικούς πολιτικούς περιπάτους, είναι μια Αριστερά που δεν έχει μέλλον.
Εμείς δεν θέλουμε σε καμιά περίπτωση να γίνουμε μια τέτοια Αριστερά. Ούτε σε καμιά περίπτωση επιθυμούμε μια Αριστερά, που λόγω των δυσκολιών που διανύουμε, θα εκπέμπει διαρκώς γκρίνια, απογοήτευση και μιζέρια και θα βλέπει με δέος, αν όχι με τρόμο τους αντιπάλους και τους φιλόδοξους στόχους τους και γι' αυτό θα τους παραπέμπει διαρκώς στο απώτερο μέλλον.
Τώρα είναι η πρόκληση και η ώρα του μεγάλου, πλατιού πολιτικού αντιμνημονιακού μετώπου που θα έχει ως ελάχιστους στόχους την ακύρωση των μνημονίων και της λιτότητας, τη διακοπή αποπληρωμής για τη διαγραφή του χρέους, την ευρεία σεισάχθεια για τα ιδιωτικά χρέη των πιο αδύνατων, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την ενίσχυση μισθών και συντάξεων και την έξοδο από την ευρωζώνη σε σύγκρουση και απειθαρχία με τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ, με στρατηγική.
Σε αυτό το μέτωπο δεν περισσεύει κανείς. Αντίθετα χωράνε όλες οι αριστερές δυνάμεις αλλά και δυνάμεις που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως Αριστερά και έχουν αντιμνημονιακή συνέπεια, προοδευτικές αρχές και μπορούν να αποδεχθούν ένα ελάχιστο πρόγραμμα όπως το παραπάνω.
Όσες δυνάμεις αυτήν την ώρα αυτοεξαιρούνται ή ακόμα χειρότερα υπονομεύουν μια τέτοια μετωπική συνεπή αντιμνημονιακή προσπάθεια, τότε λέμε καθαρά ότι το μόνο που κάνουν είναι να βοηθούν το άθλιο μνημονιακό μπλοκ ΤσίπραΜητσοτάκη και των δορυφόρων τους να καταστρέφουν την πατρίδα μας.
Η ΛΑ.Ε θα πρωταγωνιστήσει το επόμενο διάστημα γι' αυτό το μεγάλο ριζοσπαστικό αντιμνημονιακό μέτωπο που θα βοηθήσει εξαιρετικά στη συγκρότηση μιας ευρείας αγωνιστικής αντιμνημονιακής κοινωνικής συμμαχίας που έτσι και αλλιώς είναι η βάση για την αντιμνημονιακή ανατροπή.
Σε αυτή την κοινωική συμμαχία της ανατροπής ασφαλώς τον κεντρικό ρόλο πρέπει να κατακτήσει η μισθωτή εργασία αλλά μπορεί αυτή η συμμαχία μπορεί και πρέπει να εκτείνεται και να εκφράζει τα συμφέροντα πλατιών κοινωνικών δυνάμεων που θα ξεκινάνε από την πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών, τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης που δραστηριοποιούνται στο εμπόριο, στη βιοτεχνία και στις υπηρεσίες και πλήττονται βάναυσα από τις μνημονιακές πολιτικές και θα φτάνουν στη μικρομεσαία αγροτιά και από εκεί στις δημιουργικές δυνάμεις της διανόησης και του πολιτισμού, έως τη νεολαία της πατρίδας μας.
 
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ένα μεγάλο πολιτικοκοινωνικό μέτωπο δεν μπορεί να δημιουργηθεί και να σταθεί εάν δεν στηριχθεί σε ένα μεγάλο εργατικό λαϊκό κίνημα που στην πρωτοπορία του θα πρέπει να βρίσκεται η σύγχρονη εργατική τάξη και η νεολαία.
Η ΛΑ.Ε τα μέλη και τα στελέχη της θέλει να βρίσκεται στην καρδιά και τον πυρήνα των προσπαθειών για την ανάπτυξη αυτού του κινήματος, το οποίο θεωρούμε πρώτιστο καθήκον.
Θέλουμε ως ΛΑ.Ε να είμαστε στην καρδιά και τον πυρήνα των προσπαθειών για την ανάπτυξη μεγάλων κοινωνικών μετώπων:
Για την προάσπιση της λαϊκής πρώτης κατοικίας, για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών και των συντάξεων, ενάντια στη φοροεπιδρομή, για την υπεράσπιση και στήριξη της δημόσιας δωρεάν παιδείας και της δημόσιας υγείας, για την υπεράσπιση και στήριξη των δικαιωμάτων των προσφύγων και των μεταναστών.
Έχουμε πλήρη επίγνωση, σύντροφοι και συντρόφισσες, ότι μέσα στις σημερινές συνθήκες χρειάζεται να ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος στο συνδικαλιστικό κίνημα, την ανασυγκρότηση και ανάπτυξή του ενάντια στα φαινόμενα κρίσης, παρακμής και συχνά κατάπτωσης που παρουσιάζει.
Θέλω να επισημάνω, επίσης, ότι σε αυτή τη συγκυρία χρειάζεται να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σε όλες τις βαθμίδες της ώστε να παίξει τον θετικό ρόλο της στις τοπικές κοινωνίες και γενικότερα ενάντια στις μνημονιακές και καλλικρατικές πολιτικές που την πιέζουν και την εξουθενώνουν αλλά και ενάντια σε δημοτικές και περιφερειακές Αρχές οι οποίες τυφλά ακολουθούν τις συνταγές της κυβέρνησης και του μνημονιακού πολιτικού τόξου.
Η ΛΑ.Ε με τα στελέχη της θέλει να είναι παρούσα στις πρώτες γραμμές τόσο στο συνδικαλιστικό κίνημα όσο και στο κίνημα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση με σαφή αντιμνημονιακό προσανατολισμό και προσανατολισμό που θα έχει σαφείς ταξικές κοινωνικές κατευθύνσεις και πολεμά τις αντικοινωνικές, αντεργατικές και αντιδημοκρατικές κυβερνητικές πρακτικές.
Από αυτή τη σκοπιά στη Συνδιάσκεψή μας θέλουμε να χαιρετήσουμε με περηφάνια όλους τους συντρόφους και συντρόφισσες συνδικαλιστές/τριες που έχουν αναφορά στη ΛΑ.Ε και ιδιαίτερα θα έλεγα όσους αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ διαφωνώντας με τη βάρβαρη μνημονιακή εξέλιξή του και θέλουμε να τους καλέσουμε να στηρίξουν πλατιές, αυτόνομες συνδικαλιστικές παρατάξεις και σχήματα, για τη συνολικότερη ανασυγκρότηση και αντεπίθεση του συνδικαλιστικού κινήματος, με σαφή ταξικό, αντιμνημονιακό αντικυβερνητικό προσανατολισμό, ανοιχτές σε όλους που συμφωνούν με τις αρχές τους.
Θέλουμε όμως να τονίσουμε επίσης κάτι που είναι αυτονόητο και πρέπει να έχει έμπρακτες συνέπειες, ότι σε αυτές τις παρατάξεις και τα κοινά συνδικαλιστικά τους ψηφοδέλτια δεν μπορούν να έχουν θέση με κανένα πρόσχημα ή επιχείρημα στελέχη των μνημονιακών κομμάτων και φυσικά του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια ώρα θέλουμε από αυτό το βήμα να χαιρετήσουμε αγωνιστικά όλα εκείνα τα στελέχη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε όλα τα επίπεδα που έχουν επιλέξει με κόστος και θυσίες να στηρίξουν τη Λαϊκή Ενότητα και την πορεία τους.
Θέλουμε να καλέσουμε από τη Συνδιάσκεψή μας όλα αυτά τα στελέχη, με πλήρη σεβασμό στον ιδιαίτερο ρόλο της Αυτοδιοίκησης, να ξεκινήσουν άμεσα διαδικασίες για τη συγκρότηση πλατιών αυτόνομων και διακριτών αυτοδιοικητικών συσπειρώσεων και κινήσεων σε σαφή αντιμνημονιακή και αντικαλλικρατική κατεύθυνση, ενάντια στις κυβερνητικές επιλογές και με στόχο την αναζωογόνηση του κινήματος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ως ιδιαίτερου πυλώνα μια δημοκρατικής ριζοσπαστικής αντιμνημονιακής ανατροπής στη χώρα.
 
ΜΕΤΑ ΤΟ BREXIT ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ Η ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΣΤΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΕ  
ΔΗΜΟΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ Η ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ''ΚΟΠΡΟ ΤΟΥ ΑΥΓΕΙΑ''  
Η ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΕΛΙΤ ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ        
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, επικεφαλής της ΛΑ.Ε, τόνισε, εκτός κειμένου στην ομιλία του στη Συνδιάσκεψη της ΛΑ.Ε, μεταξύ άλλων, τα εξής:  
 
''Το Βrexit υπήρξε η μεγαλύτερη πολιτική βόμβα στη μεταψυχροπολεμική εποχή για την Ευρώπη και τον κόσμο.  
Από την προηγούμενη του Βρετανικού δημοψηφίσματος προέβλεπα το Brexit ως αντίδραση του Βρετανικού λαού σε πάρα πολλά απέναντι σε μια ολοκληρωτική ΕΕ αλλά και ως αντίδραση στην επικοινωνιακή τρομοκρατία υπέρ του Brexit από τα κέντρα της ''παγκοσμιοποίησης''.  
Και, όμως, αυτές οι δηλώσεις αποσιωπήθηκαν μέσα στον γενικό, τρομοκρατικού τύπου, ορυμαγδό, υπέρ του Bremain.  
Μετά τον πολιτικό σεισμό του Brexit, η Ευρώπη και ο κόσμος δεν μπορεί να μείνει ο ίδιος.  
Μια νέα σελίδα έχει ανοίξει και μια νέα πορεία ανατροπής της ευρωζώνης και της ΕΕ έχει ξεκινήσει, η οποία είναι αμετάστρεπτη.  
Τόσο η ευρωζώνη όσο και η ΕΕ δεν βελτιώνονται, δεν μεταρρυθμίζονται θετικά αλλά μόνο ανατρέπονται.  
Το μέγα θέμα και η πρόκληση σήμερα είναι η ανατροπή της ευρωζώνης και της ΕΕ να γίνουν με τη συμμετοχή της Αριστεράς και να πάρουν ένα νέο βαθύτατα προοδευτικό δημοκρατικό προσανατολισμό.  
Ακόμα και σήμερα οι η κυρίαρχοι κύκλοι του ευρωκατεστημένου και της ''παγκοσμιοποίησης'', αφού δεν κατάφεραν να ματαιώσουν το Brexit, επιχειρούν τώρα να φοβίσουν και να τρομοκρατήσουν για τις συνέπειες του.  
Και η νέα τρομοκρατία θα πέσει στο κενό.  
Οι πολιτικές ελίτ, οι οικονομικές ελίτ και οι ελίτ των μέσων ενημέρωσης, μαζί και οι δημοσκοπήσεις τους, δεν διαθέτουν πλέον καμιά αξιοπιστία, η ρόδα της προπαγάνδας τους γυρίζει στο κενό και οι λαοί αποστρέφονται την ''πλύση εγκεφάλου'' που τους κάνουν.  
Γρήγορα, αυτές οι ελίτ θα πεταχτούν στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.        
Μετά το Brexit γίνεται ακόμα πιο επιτακτική και επίκαιρη η ανάγκη της άμεσης εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη σε σύγκρουση με την ΕΕ και απειθαρχία στα νεοφιλελεύθερα δεσμά της.  
Έξοδος από την ευρωζώνη που απαιτείται να γίνει στη βάση ενός ριζοσπαστικού αντιμνημονιακού προγράμματος αντιλιτότητας και ανόρθωσης της χώρας.  
Αυτήν την ώρα, το εθνικό νόμισμα μαζί με την αμφισβήτηση της νεοφιλελεύθερης γερμανικής ΕΕ, γίνεται όρος για την αποτίναξη της μνημονιακής κατοχής στη χώρα και την κατάκτηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας, όρος για τον τερματισμό του μνημονιακού δεσποτισμού και την αναστήλωση μιας νέας δημοκρατικής Ελλάδας, όρος, επίσης, για την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος ανόρθωσης, ανασυγκρότησης και παραγωγικού μετασχηματισμού με στήριξη και ενίσχυση μισθών και συντάξεων και καταπολέμησης της ανεργίας.  
Είναι τραγικό ότι η χώρα αυτές τις κρίσιμες ώρες έχει ως πρωθυπουργό έναν ''αρχικωλοτούμπα'', ο οποίος σε αντίθεση με το Βρετανικό ''ΟΧΙ'' που παραμένει ''ΟΧΙ'', μετάτρεψε το ''ΟΧΙ'' του ελληνικού λαού σε ταπεινωτικό και εξευτελιστικό ''ΝΑΙ''.  
Είναι όνειδος για τη χώρα ότι έχει ένα ''ευρώ – κολλημένο'' πρωθυπουργό και μια παραδομένη ''ευρώ- δουλη'' κυβέρνηση που ακόμα και αυτήν την ώρα αντί να αμφισβητήσουν από ανατρεπτικές θέσεις τη γερμανική νεοφιλελεύθερη και απολυταρχική ευρωπαϊκή τάξη, προσκυνούν τα μνημόνια, γλείφουν τις Βρυξέλλες και ανοίγουν μέτωπα στον ... ''ευρωσκεπτικισμό''.  
Είναι κρίμα, επίσης, ότι η χώρα έχει ως αρχηγό της αντιπολίτευσης έναν πολιτικό όπως ο Κυρ. Μητσοτάκης που είναι πιο παραδομένος στα μνημόνια και στον ευρωπαϊκό μνημονιακό απολυταρχισμό από τους ίδιους τους τροϊκανούς συντάκτες των μνημονίων.  
Η χώρα χρειάζεται επειγόντως μια μεγάλη δημοκρατική αντιμνημονιακή ανατροπή, που θα καθαρίσει την ''κόπρο αυγεία'' και τον μνημονιακό εσμό της υποτέλειας, όπως χρειάζεται και ένα μεγάλο μέτωπο όλων των αριστερών, προοδευτικών, πατριωτικών, δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων που θα την υλοποιήσουν.''

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Ξεκινούν οι εργασίες της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της ΛΑΕ.

Ξεκινούν οι εργασίες της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της ΛΑΕ.
Συμμετέχουν 17 αντιπρόσωποι από την Κέρκυρα.
Κέρκυρα, 23/06/2016

Η Λαϊκή Ενότητα, στο τριήμερο 24-26 Ιουνίου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, πραγματοποιεί την 1η (ιδρυτική) Πανελλαδική της Συνδιάσκεψη.

Η έναρξη της Συνδιάσκεψης θα γίνει την Παρασκευή 24/06 στις 3μμ με χαιρετισμούς από  κόμματα και οργανώσεις του  αντιμνημονιακού τόξου, και στις 7μμ με πολιτική ομιλία του επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Οι εργασίες της Συνδιάσκεψης θα ολοκληρωθούν την Κυριακή 26/6 με την έγκριση των κειμένων (κείμενο Θέσεων και Προγραμματικών Θέσεων και σχέδιο Κανονισμού Λειτουργίας) και την εκλογή των Οργάνων του μετωπικού πολιτικού φορέα της ΛΑΕ.

Η Λαϊκή Ενότητα φτάνει στην 1η (ιδρυτική) Πανελλαδική της Συνδιάσκεψη μέσα από μια διαδικασία περιεκτικού και γόνιμου διαλόγου, όχι μόνο στο εσωτερικό της, αλλά και με ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις.

Στην Κέρκυρα, οι Πολιτικές Επιτροπές (Π.Ε.) της Λαϊκής Ενότητας, πραγματοποίησαν Συνελεύσεις στην Πόλη, τον Βορρά και τον Νότο. Σε συντροφικό κλίμα και με δημιουργικό τρόπο αναπτύχθηκε πλούσιος διάλογος, με την κατάθεση απόψεων και προτάσεων των μελών και φίλων της ΛΑΕ, καθώς και των συνιστωσών και συλλογικοτήτων που συγκροτούν τον πολιτικό φορέα.

Ενδεικτικά, θέματα που απασχόλησαν τις εργασίες των Συνελεύσεων ήταν: η αποτίμηση της μέχρι τώρα δράσης της ΛΑΕ, οι διεθνείς εξελίξεις, η ελληνική οικονομία και κοινωνία στη δίνη των μνημονίων, η ανάλυση της πολιτικής στρατηγικής  της Αριστεράς, το μεταβατικό πρόγραμμα φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση, η ανάγκη δημιουργίας ριζοσπαστικού αριστερού μετώπου ρήξης και ανατροπής των μνημονίων. Από τα μέλη κατατέθηκαν απόψεις, προτάσεις και τροπολογίες επί των υπό συζήτηση κειμένων.

Οι Συνελεύσεις ολοκληρώθηκαν με την εκλογή των αντιπροσώπων των Πολιτικών Επιτροπών Μέσης, Βόρειας και Νότιας Κέρκυρας για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της Λαϊκής Ενότητας.

Οι εκλεγέντες αντιπρόσωποι είναι :

Πολιτική Επιτροπή ΛΑΕ Μέσης Κέρκυρας (Πόλη)
Αλεξάκη Ευαγγελία
Βούλγαρης Γιώργος
Γεωργακόπουλος Πάνος
Λιτσαρδόπουλος Κώστας
Μαρκάτης Λευτέρης
Ντούττο Πατρίτσια
Ραιδεστινός Γιώργος
Σαμοΐλης Στέφανος
Στραβοράβδης Διονύσης
Στρατούλη Ελένη
Τσιμήγκας Βαγγέλης
Φοντάνας Γιάννης

Πολιτική Επιτροπή ΛΑΕ Βόρειας Κέρκυρας
Ανδριοπούλου Ελένη
Προβατάς Σπύρος

Πολιτική Επιτροπή ΛΑΕ Νότιας Κέρκυρας
Γιωτάκης Σπύρος
Μπόικος Σπύρος
Μπόικου Λουίζα

Το Γραφείο Τύπου

Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΛΑΕ: Κείμενο συμβολής 75 συντροφισσών και συντρόφων στο διάλογο της ΛΑΕ.

Τι να κάνει η ΛΑΕ
Κείμενο συμβολής 75 συντροφισσών και συντρόφων
στο διάλογο της ΛΑΕ

Το παρακάτω αποτελεί κείμενο συμβολής και προβληματισμού για την ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΛΑΕ και δεν έχει τον χαρακτήρα πλατφόρμας με οργανωτική συγκρότηση.
Λευτέρης Μαρκάτης
 
Η χώρα σε πορεία κατάπτωσης
 
Η Ελλάδα πλέον βρίσκεται σε πορεία εθνικής και κοινωνικής παρακμής ιστορικών διαστάσεων. Μετά την πλήρη αντιστροφή όλων των θετικών προσδοκιών για την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, η κρίση λαμβάνει υπαρξιακά χαρακτηριστικά για την κοινωνία και τη χώρα.
 
Με το 3ο Μνημόνιο και τις εφαρμοστικές του ρυθμίσεις, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα φτωχότερα αγροτικά στρώματα και η μικρή ιδιοκτησία θα συμπιεστούν έως εξαφάνισης. Η νεολαία, το επιστημονικό προσωπικό και οι συνταξιούχοι θα βρεθούν σε ασφυκτικό κλοιό. Το βιοτικό επίπεδο της μισθωτής εργασίας στον δημόσιο τομέα θα εξακολουθήσει να υποβαθμίζεται, ενώ στον ιδιωτικό τομέα θα υπάρξει περαιτέρω κατάργηση των συλλογικών κατακτήσεων (συρρίκνωση εργασιακών δικαιωμάτων και απεργίας, ομαδικές απολύσεις,  επαναφορά λοκ άουτ, κατάργηση 13ου και 14ου μισθού κλπ). Η ανεργία θα συνεχίσει να μαστίζει ένα τεράστιο τμήμα της εργατικής τάξης και της νεολαίας.
 
Αυτό όμως που επιπλέον θα κριθεί είναι αν η Ελλάδα θα απωλέσει καθολικά την εθνική και λαϊκή της κυριαρχία. Το καθεστώς αποικίας χρέους βαθαίνει περισσότερο με το μνημόνιο Τσίπρα, ιδίως μετά την αποδοχή της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας προς όφελος των δανειστών και τη θεσμοθέτηση του διαβόητου «κόφτη». Βουλή και κυβέρνηση αυτοκαταργούνται και εγκαθίσταται ένα νέο καθεστώς διαρκούς επιτήρησης που ουσιαστικά καταργεί τη δημοκρατία και το κοινοβούλιο. Η Ελλάδα μετατρέπεται ολοταχώς σε προτεκτοράτο του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου.
 
Εν όψει αυτής της προοπτικής υπάρχουν δύο κυρίαρχες πολιτικές επιλογές. Από τη μια, η επιλογή της υποταγής, δηλαδή η συνέχιση του νεοαποικιακού μνημονιακού καθεστώτος, με λιτότητα και νεοφιλελευθερισμό. Την επιλογή αυτή στηρίζουν ξεκάθαρα τα ισχυρότερα κέντρα της αστικής τάξης,  τα μεγάλα ΜΜΕ καθώς και στρώματα της ανώτερης μεσαίας τάξης. Από την άλλη, η επιλογή της ρήξης, δηλαδή η ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας, με τόνωση της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας, και παράλληλα ολική αναδιάρθρωση της οικονομίας σε παραγωγική κατεύθυνση, υπέρ των εργαζομένων και των  λαϊκών στρωμάτων και άρση της λιτότητας.
 
Η επιλογή της ρήξης βρίσκει ισχυρή, αλλά προς το παρόν ασύντακτη, στήριξη στη μισθωτή εργασία, τα μικρομεσαία στρώματα των πόλεων και της υπαίθρου και τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία και τα φτωχότερα αγροτικά στρώματα. Η δύναμή της πηγάζει από την προοπτική εθνικής και δημοκρατικής ανασύνταξης, κοινωνικής απελευθέρωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Αλλά δημιουργεί και ανησυχίες επειδή οπωσδήποτε περιλαμβάνει έξοδο από την ευρωζώνη, παύση πληρωμών στο δημόσιο χρέος, σύγκρουση και ρήξη με την Ε.Ε.
 
Ανάταξη και επανίδρυση της ΛΑΕ
 
Η ΛΑΕ πρέπει και μπορεί να γίνει ο καθοριστικός πολιτικός παράγοντας της επιλογής της ρήξης. Η εθνική ανεξαρτησία, η λαϊκή κυριαρχία και η δημοκρατία, η κοινωνική και ταξική αναδιανομή υπέρ των λαϊκών τάξεων και η άρση της λιτότητας αποτελούν κομβικούς της στόχους. Η πολιτική της κατεύθυνση οδηγεί σε σύγκρουση και ρήξη με τους δανειστές και τους μηχανισμούς της Ε.Ε. Η ΛΑΕ θεωρεί ότι οι παραπάνω στόχοι είναι οι βασικοί και άμεσα εφαρμόσιμοι κρίκοι ενός μεταβατικού σοσιαλιστικού προγράμματος, το οποίο ξεκινά να εφαρμόζεται από σήμερα, διέρχεται από τον σταθμό μιας αριστερής/ριζοσπαστικής διακυβέρνησης και, μέσα από τη δυναμική του, θα καταλήξει να θέσει ζήτημα πολιτικής εξουσίας στην ελληνική κοινωνία. Επιδιώκει να γίνει ο βασικός φορέας του ελληνικού λαού σε έναν αγώνα που έχει ρίζες στις πιο αυθεντικές παραδόσεις, κοινωνικές και εθνικές, των λαϊκών στρωμάτων. Πρέπει και μπορεί να γίνει ο σύγχρονος εκφραστής μιας προοδευτικής, ανοιχτής Ελλάδας, με αυθεντικό διεθνισμό που θα πατάει σε ό,τι πιο υγιές και δημοκρατικό  έχει ο ελληνικός πολιτισμός.  
 
Οι κοινωνικές δυνάμεις που θα στηρίξουν τον αγώνα είναι οι δυνάμεις που προκρίνουν την επιλογή της ρήξης. Αυτή είναι η πραγματική βάση για το πατριωτικό και κοινωνικό μέτωπο που σήμερα απαιτείται στην Ελλάδα. Την πολιτική πρωτοπορία θα την προσφέρουν οι δυνάμεις της Αριστεράς που έχουν διαχωρίσει απόλυτα τη σχέση τους με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα συμμαχήσουν όμως με πολύ ευρύτερες δυνάμεις που έχουν δείξει συνέπεια και εντιμότητα. Η πορεία των τελευταίων έξι χρόνων έχει δείξει ότι δεν αρκούν οι δυνάμεις της Αριστεράς για το εθνικό και κοινωνικό έργο μπροστά μας.
 
Στην κατεύθυνση αυτή η ΛΑΕ πρέπει να αγωνιστεί για την ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας των αντιμνημονιακών δυνάμεων, οικοδομώντας το εναλλακτικό πρόγραμμα και το αναγκαίο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο. Για να το πετύχει είναι υποχρεωμένη να βαδίσει προς την ουσιαστική επανίδρυσή της, βλέποντας κριτικά τη διαδρομή της Αριστεράς, του λαϊκού κινήματος και του ίδιου του εαυτού της. Η ιδρυτική συνδιάσκεψη πρέπει να αποτελέσει σταθμό δείχνοντας ότι η ΛΑΕ διορθώνει τα λάθη που εμποδίζουν τη δυναμική της.
 
Τι να κάνουμε;
 
O στόχος του μετώπου ρήξης δεν μπορεί παρά να είναι η εξουσία. Τίποτε άλλο δεν θα είναι πειστικό για τον ελληνικό λαό. Απαραίτητο στοιχείο για την ανάληψη της εξουσίας είναι η αυτο-οργάνωση του ίδιου του λαού. Στο πλαίσιο αυτό, η ΛΑΕ οφείλει να δράσει σε τριπλή κατεύθυνση: προγραμματική, κινηματική και πολιτικά ενωτική.
 
Πρόγραμμα
 
Το εναλλακτικό πρόγραμμα της ΛΑΕ αποτελεί τη βάση της δράσης της και της πρότασής της προς την κοινωνία. Είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρξει πρόγραμμα συνεκτικό, ολιγόλογο και συγκεκριμένο. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αβάσιμες υποσχέσεις. Δεν πείθουν καθόλου ούτε οι γενικολογίες, ούτε η επανάληψη θέσεων που απλώς καταγγέλλουν τη λιτότητα και τα μνημόνια.
 
Οι βασικοί άξονες του προγράμματος πρέπει να είναι, με την εξής σειρά:
 
1)      Παύση πληρωμών και έναρξη της διαδικασίας για βαθιά διαγραφή του χρέους.
2)      Καταγγελία από την Ελλάδα των τριών δανειακών συμβάσεων (2010, 2012, 2015).
3)      Άρση της λιτότητας και χρήση των δημοσιονομικών εργαλείων με κύρια κατεύθυνση την αντιμετώπιση της ανεργίας. Σχεδιασμένη αποδόμηση και άρση του μνημονιακού νομοθετικού πλαισίου και των εφαρμοστικών νόμων.
4)      Εθνικοποίηση των τραπεζών και δημιουργία δημόσιων αναπτυξιακών τραπεζών. Έλεγχος στην Τράπεζα της Ελλάδος και διορισμός δημοσίου επιτρόπου για το τραπεζικό σύστημα.  
5)      Ανάταξη των εργασιακών σχέσεων υπέρ της εργασίας, με τόνωση μισθών και συντάξεων.
6)      Μετάβαση σε εθνικό νόμισμα και έξοδος από την ΟΝΕ καθώς και εγκαινίαση μιας πολιτικής ρήξης/εξόδου από την Ε.Ε. Προετοιμασία για το ενδεχόμενο μιας μονομερούς  αποπομπής της Ελλάδας από την Ε.Ε., η οποία είναι νομικά  δυνατή βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας. 
7)      Παραγωγική ανασυγκρότηση μέσω βιομηχανικής πολιτικής στηριγμένης σε δημόσιες επενδύσεις, με νέα σχέση με τον ιδιωτικό τομέα που θα στηρίζει τους μικρομεσαίους. Σε συνδυασμό με την ανάκτηση των ιδιωτικοποιημένων δημοσίων επιχειρήσεων και αγαθών και την εθνικοποίηση αναγκαίων στρατηγικών επιχειρήσεων με συμβολικό και περιορισμένο  αντάλλαγμα λόγω και των ζημιών από την ως τώρα εκποίηση αλλά και την κατάσταση έκτακτης ανάγκης της χώρας.  
8)      Κάθαρση του κρατικού μηχανισμού, μετασχηματισμός της δημόσιας διοίκησης και ενίσχυση της δημοκρατίας με κατάργηση όλων των αντιδημοκρατικών-αντικοινοβουλευτικών  μέτρων (κόφτης, ΠΝΠ, αποικιακά δημοσιονομικά όργανα όπως η ΓΓΔΕ, το Δημοσιονομικό Συμβούλιο κλπ), αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, προκήρυξη Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης.
 
Για εμάς είναι σαφές ότι σήμερα ένα εναλλακτικό πρόγραμμα πρέπει με απλό και λογικό τρόπο  να καταπολεμήσει τη φοβία που έχουν καλλιεργήσει η ολιγαρχία και τα ΜΜΕ σχετικά με την δυνατότητα ανάκτησης της νομισματικής κυριαρχίας με τρόπο που θα είναι υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Επίσης, είναι σαφές ότι το πρόγραμμα αυτό είναι ανέφικτο χωρίς ευθεία ρήξη με την Ε.Ε., ιδίως στους τομείς των επενδύσεων, του εμπορίου καθώς και των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων στα πλαίσια της δημοσιονομικής πολιτικής της Ε.Ε. Οφείλουμε να προετοιμάσουμε τον ελληνικό λαό για τη ρήξη με την Ε.Ε., οργανώνοντας ένα πολιτικό κίνημα ανάκτησης της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.
 
Το πρόγραμμα, τέλος, θα απαιτήσει  σύγκρουση με τις εγχώριες δυνάμεις που στηρίζουν την επιλογή της υποταγής και γνωρίζουν πολύ καλά ότι το ευρώ αποτελεί εγγύηση της κυριαρχίας τους. Είναι ένα πρόγραμμα βαθιά αντικαπιταλιστικό που ανοίγει τον δρόμο για πραγματική αλλαγή της κοινωνικής ισορροπίας υπέρ του κόσμου της εργασίας, αλλά και της μικρομεσαίας οικονομικής δραστηριότητας. Προωθεί τη σοσιαλιστική προοπτική στην πράξη και όχι στα λόγια.
 
Κινηματική δράση
 
Βασισμένη στο πρόγραμμά της, η ΛΑΕ θα πρέπει να δράσει στο κινηματικό πεδίο, σε περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από απογοήτευση και εντεινόμενη οργή.
 
Τα καθήκοντα περιλαμβάνουν:
 
1)      Ανατροπή της σημερινής νοοτροπίας στις ομοσπονδίες και τα συνδικάτα, με την αναπαραγωγή συνδικαλιστικών γραφειοκρατικών ηγεσιών.
2)      Χτίσιμο νέων συνδικάτων σε χώρους που ουσιαστικά παραμένουν συνδικαλιστικά ακάλυπτοι.  
3)      Δημιουργία νέων μορφών συσπείρωσης των ανέργων και της νεολαίας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.
4)      Κοινές αγωνιστικές δράσεις νεολαίας, εργαζομένων, επιστημόνων και ανέργων προκειμένου να δομείται στην πράξη το μέτωπο αντίστασης.
 
Για τον σκοπό αυτό απαιτείται να διαλέγουν πάντα οι αγωνιστές της ΛΑΕ τον δρόμο της ρήξης με τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Αυτό σημαίνει άμεσο και πλήρη διαχωρισμό από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Το σημείο αυτό πρέπει να αποτελέσει είτε μέρος της Πολιτικής Απόφασης είτε  αντικείμενο μιας Ειδικής Πολιτικής Απόφασης της Συνδιάσκεψης της ΛΑΕ. Ταυτόχρονα πρέπει να διαμορφώνουμε ενωτικά σχήματα και πρωτοβουλίες με περιεχόμενο αντικυβερνητικό και αντιμνημονιακό, καθώς και με δημοκρατική λειτουργία. Μια τέτοια στάση είναι απαραίτητη στους δήμους και τις περιφέρειες, στους χώρους της νεολαίας (σπουδάζουσας και μη) στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς.
 
Ενωτικές και μετωπικές πρωτοβουλίες
 
Η ΛΑΕ οφείλει άμεσα να δράσει και ως μια γνήσια ενωτική δύναμη, απευθυνόμενη σε όλες εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις, τα κοινωνικά κινήματα, τα συνδικάτα και ενώσεις, τους επιστήμονες, τους καλλιτέχνες, τις προσωπικότητες και τους ανένταχτους πολίτες που κοιτούν με συμπάθεια την επιλογή ρήξης. Οι δυνάμεις αυτές είναι πολύ ευρύτερες από την Αριστερά.
 
Η συγκρότηση ενός τέτοιου μετώπου απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, προσοχή και χρόνο. Στη βάση του προγράμματος της ΛΑΕ, προτείνουμε να συσταθούν συμβούλια/επιτροπές σε κάθε νομό προκειμένου να ορθώσουν αντιστάσεις και να επεξεργαστούν τμήματα του προγράμματος. Προτείνουμε ακόμη να συγκροτηθεί μια πανελλαδική ομάδα συντονισμού, με συμμετοχή πολιτικών φορέων, ακαδημαϊκών κινήσεων, κινημάτων και προσώπων, που θα συμβάλλει κεντρικά στη διαμόρφωση του μετώπου και στη συλλογική επεξεργασία του προγράμματος. Ο στόχος θα είναι να γίνουν προγραμματικά περιφερειακά συνέδρια το επόμενο εξάμηνο, όπου τον πρώτο λόγο θα έχουν οι πολίτες και οι οργανωμένες δυνάμεις, ώστε το πρόγραμμα της ΛΑΕ να γίνει πραγματικά λαϊκό δημιούργημα και κτήμα.
 
Η ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΛΑΕ πρέπει να παίξει καταλυτικό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή. Καλούμε σε άμεσο διάλογο και συντονισμό, σχηματίζοντας μια ομάδα της ΛΑΕ που θα έχει την ευθύνη της προώθησης και παρακολούθησης αυτής της πορείας.
  1. Αβραάμ Θράσος, Π.Ε. Λέσβου
  2. Ανδρώνη Μαλβίνα, Π.Ε. Σύρου
  3. Αντωνίου Βαγγέλης, Π.Ε. Χαλκίδας
  4. Αποστολόπουλος Γιώργος, Π.Ε. Θήβας
  5. Αρέστης Γιώργος., Π.Ε. Ωρωπού
  6. Βάσος Βαγγέλης, Π.Ε. Βύρωνα
  7. Βλαχογεώργου Αθηνά, Π.Ε. Χαλκίδας
  8. Βουτυράκη Μαρία, Π.Ε. Νοτ. Διαμ. Πάτρας
  9. Γαλάνης Νίκος, Π.Ε. Αμπελοκήπων
  10. Γκαρδαλήνου Γεωργία, Π.Ε. Καρδίτσας
  11. Γρηγορίου Πέτρος, Π.Ε. Ιωαννίνων
  12. Δαφνιά Ειρήνη, Π.Ε. Αρκαδίας
  13. Δουλφής Γιάννης, Π.Ε. Αιγάλεω
  14. Ιωαννίδης Θεόφιλος, Π.Ε. Βύρωνα
  15. Καλαμπόκας Δημήτρης, Αγρίνιο
  16. Καραχάλιος Γιάννης, Π.Ε. Περιστερίου
  17. Καψή Νικολέτα, Π.Ε. Δικηγόρων Αθήνας
  18. Κατσούλας Χρήστος, Π.Ε. Ιλίου
  19. Κουβελάκης Στάθης, Παρίσι
  20. Κουτσιανάς Πάνος, Π.Ε. Ιλίου
  21. Κουτσούλας Θανάσης, Π.Ε. Θεσσαλονίκης
  22. Κραββαρίτης Πάνος, Π.Ε. Λαμίας
  23. Κυπραίος Βασίλης, Π.Ε. Πάτρας
  24. Κωστάρας Βασίλης, Αγρίνιο
  25. Λαπαβίτσας Κώστας, Λονδίνο
  26. Λεονταράκης Παναγιώτης, Π.Ε. Καβάλας
  27. Λεχουρίτης Γιώργος, Π.Ε. Πατησίων
  28. Λυμπερόπουλος Θόδωρος, Π.Ε. Αγ. Παρασκευής
  29. Λύτρα Κωνσταντίνα, Π.Ε. Κορινθίας
  30. Μαγνήσαλης Σωκράτης, Π.Ε. Βύρωνα
  31. Μακαντάσης Δήμος, Π.Ε. Β. Εύβοιας (Ιστιαία)
  32. Μανώλας Γιάννης, Π.Ε. Ν. Ηρακλείου
  33. Μαργαριτόγιαννης Σωτήρης, Π.Ε. Λαμίας
  34. Μαρκάτης Λευτέρης, Π.Ε. Κέρκυρας
  35. Μαρούδας Διονύσης, Π.Ε. Δυτικών Ηρακλείου
  36. Μαυρομμάτης Παναγιώτης, Π.Ε. Ρόδου
  37. Μαύρου Τίνα, Π.Ε. Πειραιά
  38. Μέλιος Παντελής, Π.Ε. Αγρινίου
  39. Μητρόπουλος Δημήτρης, Π.Ε. Ν. Σμύρνης
  40. Μόσχος Γιάννης, Π.Ε. Πειραιά
  41. Μπέκα Γεωργία, Π.Ε. Ρεθύμνου
  42. Μπελαντής Δημήτρης, Π.Ε. Δικηγόρων Αθήνας
  43. Μπέλμπας Χρήστος, Π.Ε. Χανίων
  44. Μπίλιας Φώτης, Π.Ε. Νεάπολης Συκεών
  45. Νικολάου Σεραφείμ, Π.Ε. Κορινθίας
  46. Ξαγοράρης Χρήστος, Π.Ε. Πετραλώνων-Κουκακίου
  47. Παπαδόπουλος Θρασύβουλος, Κίελο
  48. Παπαδοπούλου Ευαγγελία, Π.Ε. Βύρωνα
  49. Παπαϊωάννου Γιάννης, Π.Ε. Λάρισας
  50. Παπακανάκης Νίκος, Π.Ε. Μαλεβιζίου Ηρακλείου
  51. Παπαναστόπουλος Νίκος, Π.Ε. Παιανίας
  52. Παπαχριστοδούλου Λευτέρης, Π.Ε. Βύρωνα
  53. Πέττας Νίκος, Π.Ε. Κέντρου Πάτρας
  54. Πούλου Ελένη, Π.Ε. Λιβαδειάς
  55. Ρήγος Γιάννης, Π.Ε. Αγ. Παρασκευής
  56. Σαγιά Σοφία, Π.Ε. Βύρωνα
  57. Σακελλαρόπουλος Σπύρος, Π.Ε. Χαλανδρίου
  58. Σιμάκη Βάσω, Π.Ε. Πάτρας
  59. Σουρούνης Ανδρέας, Π.Ε. Κέντρου Πάτρας
  60. Σταθάκης Σπύρος, Π.Ε. 1ης Δ.Κ. Α΄ Αθήνας
  61. Στάθης Γιώργος, Π.Ε. Κορωπίου
  62. Σταθόπουλος Χρήστος, Π.Ε. Παλλήνης
  63. Σταματόπουλος Χρήστος, Π.Ε. Αγ. Παρασκευής
  64. Σταυρομήτρου Δήμητρα, Π.Ε. Δικηγόρων Αθήνας
  65. Σωτήρης Παναγιώτης, Π.Ε. Εξαρχείων
  66. Τέκνου Αναστασία, Π.Ε. Κορινθίας
  67. Τζήμας Θέμις, Π.Ε. Δικηγόρων Θεσσαλονίκης
  68. Τουλιάτος Χρήστος, Π.Ε. Ζωγράφου
  69. Τριανταφυλλίδου Μαρία, Π.Ε. Αγρινίου
  70. Τσακαλάκης Κώστας, Π.Ε. Διονύσου
  71. Τσιφης Κώστας, Π.Ε. Λάρισας
  72. Υφαντή Χρύσα, Π.Ε. Βύρωνα
  73. Φωτόπουλος Τάσος, Π.Ε. Ο.Τ.Ε.
  74. Χαμηλάκη Κατερίνα, Π.Ε. Νοτ. Διαμ. Πάτρας
  75. Χατζής Μιχάλης, Π.Ε. Μεσολογγίου