Τα ΣΔΙΤ ανοίγουν την πόρτα της ιδιωτικοποίησης σε υποδομές παιδείας, πολιτισμού, αθλητισμού.

Τα ΣΔΙΤ ανοίγουν την πόρτα της ιδιωτικοποίησης σε υποδομές παιδείας, πολιτισμού, αθλητισμού.

 

Κέρκυρα, 23/02/2017

 

Με πρόσφατες ανακοινώσεις του, ο Δήμαρχος Κέρκυρας κ. Νικολούζος προανήγγειλε την εκτέλεση έργων στις θεματικές του πολιτισμού, του αθλητισμού και της παιδείας μέσω ΣΔΙΤ. Αναφέρθηκε μάλιστα συγκεκριμένα στην επιλογή τεσσάρων σχολείων (σχολικό κέντρο Γουβιών, Ειδικού Σχολείου, ΕΠΑΛ Νότιας Κέρκυρας και Γυμνάσιο Λευκίμμης), ενός αθλητικού κέντρου στην Πόλη, του Φοίνικα και της οικίας Πετσάλη, και του Δημοτικού Θεάτρου. Έργα που αποτελούν αιτήματα της Κερκυραϊκής κοινωνίας εδώ και πολλά χρόνια. Με αυτόν τον τρόπο, γίνεται προσπάθεια να νομιμοποιηθεί το νεοφιλελεύθερης έμπνευσης χρηματοδοτικό εργαλείο των ΣΔΙΤ (το οποίο αποποιούταν ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, το προωθεί όμως ως κυβέρνηση και ως μέρος των μνημονιακών δεσμεύσεων), που ιδιωτικοποιεί τις δημόσιες υποδομές και συνεχίζει το μνημονιακό κατήφορο της χώρας.

 

Τι είναι τα ΣΔΙΤ

 

Οι Συμπράξεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) είναι συμβάσεις, κατά κανόνα μακροχρόνιες, οι οποίες συνάπτονται μεταξύ ενός δημόσιου και ενός ιδιωτικού φορέα, με σκοπό την εκτέλεση έργων ή/και την παροχή υπηρεσιών. Με αυτές τις συμβάσεις το δημόσιο αναλαμβάνει τον καθορισμό των προδιαγραφών ενός έργου, τη διενέργεια των διαγωνισμών για την επιλογή του ιδιωτικού φορέα υλοποίησης και την αξιολόγηση των προσφορών, και ο ιδιώτης την εκπόνηση των μελετών, την κατασκευή του έργου, την εξασφάλιση της χρηματοδότησης, τη συντήρηση, διαχείριση ή και τη λειτουργία.

 

·        Τα ΣΔΙΤ αποτελούν ένα χρηματοδοτικό εργαλείο διπλού δανεισμού του δημοσίου απ’ τον ιδιωτικό τομέα, με το οποίο μεταξύ δημοσίου και τράπεζας παρεμβάλλεται ο ιδιώτης–εργολάβος που υπογράφει τη σύμβαση με το δημόσιο, και στη συνέχεια εξασφαλίζει αυτός τη χρηματοδότηση του έργου.

·        Τα ΣΔΙΤ αποτελούν σημαντικό μοχλό για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών, αφού μέσω της μακροχρόνιας αποπληρωμής από πλευράς του δημοσίου η συντήρηση, διαχείριση και λειτουργία των δημόσιων υποδομών περνούν στον ιδιωτικό τομέα.

·        Τα ΣΔΙΤ αυξάνουν το κόστος κατασκευής ενός έργου, λόγω της μακροχρόνιας αποπληρωμής τους, και το μετακυλύουν στις επόμενες γενιές είτε με τη μορφή χρέους είτε με την περικοπή δημοσίων επενδύσεων στο μέλλον, εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητα των εργολάβων και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων και στο μέλλον.

·        Τα ΣΔΙΤ αποτελούν έργα που εξαρτώνται απ’ την ανταποδοτικότητα μιας υπηρεσίας ώστε να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητά της. Αποτελούν συνήθως επενδύσεις που αφορούν αυτοκινητόδρομους, διαχείριση απορριμμάτων κλπ υπηρεσίες στις οποίες πάντα επιβάλλεται τέλος χρήσης. Η χρήση ΣΔΙΤ σε μη ανταποδοτικές υπηρεσίες (παιδεία, υγεία, αθλητισμός πολιτισμός), υποκρύπτει μελλοντικά βάρη και τέλη για την πρόσβαση του πολίτη σε αυτές.

·        Με τα ΣΔΙΤ εξασφαλίζεται ότι θα ιδιωτικοποιηθεί–ξεπουληθεί το σύνολο της μελλοντικής δημόσιας περιουσίας, αυτής δηλαδή που δεν έχει περάσει σε ΤΑΙΠΕΔ και Ταμείο Αξιοποίησης Περιουσίας του Δημοσίου γιατί δεν έχει ακόμα κατασκευαστεί.

 

Ο μύθος της εκτέλεσης  χωρίς την επιβάρυνση του Δήμου.

 

Τα συγκεκριμένα έργα, που προϋπολογίζονται, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, σε 50-60 εκ. ευρώ, θα βαρύνουν το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για 20-25 χρόνια, θα εκτελεστούν με το σύστημα μελέτη–κατασκευή, δηλαδή ο εργολάβος που θα κατασκευάσει θα έχει από πριν μελετήσει και σχεδιάσει τον τρόπο κατασκευής του έργου. Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει! Επιπλέον, στον ανάδοχο ανατίθεται η συντήρηση και η φύλαξη της κάθε εγκατάστασης.

 

Τα έργα αυτά θα περικόψουν το ήδη πετσοκομμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων κατά 50–60 εκ. ευρώ, και θα αποτελέσουν τον πολιτικό οδηγό-επιχείρημα για την επιπλέον μείωση των τακτικών πόρων του Δήμου, αφού πλέον η τοπική αυτοδιοίκηση, για την εκτέλεση σημαντικών έργων  θα πρέπει να απευθύνεται στην ειδική γραμματεία ΣΔΙΤ του Υπουργείου για να εκτελούνται με τον συγκεκριμένο τρόπο.

 

Η συντήρηση και η φύλαξη των εγκαταστάσεων θα πραγματοποιείται απ’ τον ιδιώτη εργολάβο. Έτσι μειώνονται οι απαιτήσεις για μόνιμο προσωπικό τεχνιτών, καθαριστριών ή φυλάκων του Δήμου Κέρκυρας, και προφανώς οι δημοτικοί υπάλληλοι που υπηρετούν σε αυτόν τομέα δεν θα είναι απαραίτητοι σε βάθος χρόνου.

 

Στις ανακοινώσεις του ο Δήμαρχος παρέλειψε να μας ενημερώσει για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων. Μήπως θα την αναλάβει και αυτή ο ιδιώτης–εργολάβος ή έστω από κοινού και με τον Δήμο;

 

Ο μύθος της αυστηρής τήρησης του χρονοδιαγράμματος.

 

Προφανώς και η αυστηρή τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση των έργων. Εάν δεν τηρηθεί ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση, δεν θα μπορεί επί της ουσίας να αρχίσει η αποπληρωμή των εργολάβων, και ο λόγος αυτός είναι η ικανή συνθήκη για την εξασφάλιση της ολοκλήρωσης, πιθανώς και πριν το ορισμένο χρονοδιάγραμμα.

 

Οι όροι που αφορούν την αποπληρωμή  τέτοιων έργων, από μεριάς δημοσίου θα πρέπει κατ’ αρχήν να δημοσιεύονται και να είναι γνωστοί σε όλους, με κάθε λεπτομέρεια και κυρίως το ύψος του συνολικού ποσού που θα έχει καταβληθεί με το πέρας της σύμβασης. Εάν δηλαδή κατασκευαστούν τώρα έργα ύψους 60 εκ ευρώ, πόσο θα  έχουν κοστίσει τα έργα αυτά σε 25 χρόνια που θα ολοκληρώνεται η σύμβαση (λαμβάνοντας υπόψη επιτόκια κλπ στοιχεία συμβάσεων); Οι όροι είναι προφανώς ασαφείς και μπορεί άμεσα να δημιουργούν πολιτικούς εντυπωσιασμούς (ότι δήθεν μπορούν να γίνονται έργα χωρίς χρήματα ή πολλά έργα με μικρό κόστος), αλλά η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι  ουσιαστικά η αποπληρωμή τους ανατίθεται στις επόμενες γενιές είτε με τη μορφή της μείωσης των δημοσιών επενδύσεων  είτε με την από τώρα δέσμευση μελλοντικών πόρων ή και με την από σήμερα δέσμευση πόρων που θα αντιστοιχούσαν σε μελλοντικό σχεδιασμό. Επιπλέον διατηρούνται σοβαρές επιφυλάξεις ότι τα έργα θα κοστίσουν περισσότερο απ’ την πραγματική τους αξία.

 

Στην πραγματικότητα με τα έργα τύπου ΣΔΙΤ παρεμβάλλεται ενδιάμεσος (ο ιδιώτης εργολάβος), μεταξύ του δημοσίου και μιας τράπεζας, γιατί και ο εργολάβος θα δανειστεί για να κατασκευάσει, δηλαδή επιβάλλεται διπλός δανεισμός για την υλοποίηση ενός έργου, άρα και διπλή αποπληρωμή επιτοκίων. Πρόκειται σαφώς για μια μορφή δανεισμού, που χρησιμοποιεί σαν προκάλυμμα ή ενέχυρο ένα δημόσιο έργο ή επένδυση.  Η συσσώρευση τέτοιων έργων το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει είναι την αύξηση των τιμών μιας παρεχόμενης απ’ το δημόσιο  υπηρεσίας ή και στη χειρότερη των περιπτώσεων τη συσσώρευση χρεών για το δημόσιο που μακροχρόνια θα δανείζεται για να αποπληρώσει, στην προσπάθειά του να στηρίξει το υφιστάμενο πλαίσιο κερδοφορίας των εργολαβικών συμφερόντων, υποθηκεύοντας τις νέες γενιές.

 

Ο ανταποδοτικός χαρακτήρας των έργων και τα ΣΔΙΤ.

 

Βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου είναι η βιωσιμότητα της επένδυσης. Εάν απ’ τις επενδύσεις δεν προκύπτει κέρδος, δεν υπάρχει ενδιαφέρον από ιδιώτες να επενδύσουν. Για το λόγο αυτό έως τώρα τα ΣΔΙΤ χρησιμοποιούνταν για περιπτώσεις που επιβάλλονταν στο χρήστη τέλη χρήσης (διόδια κλπ). Όταν τα ΣΔΙΤ αφορούν έργα για κοινωνικές υποδομές και παροχές φαντάζει σχεδόν βέβαιο ότι για την πρόσβαση σε αυτές θα επιβληθούν τέλη στο μέλλον, και αμφισβητείται έμπρακτα  η ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση όλων σε τομείς όπως η παιδεία, ο αθλητισμός και ο πολιτισμός.

 

Ή με μνημόνια, ή με την ανατροπή.

 

Στη σημερινή μνημονιακή πραγματικότητα, δεν χωράνε μεσοβέζικες λύσεις και ούτε υπάρχουν λύσεις win-win όπως παρουσιάζεται το θέμα απ’ το Δήμαρχο. Το win-win αφορά τους εργολάβους και τους τραπεζίτες, που προφανώς θα βγουν πολλαπλά κερδισμένοι απ’ αυτή τη διαδικασία. Χαμένοι θα βγουν οι πολίτες, η Κερκυραϊκή κοινωνία, η αυτοδιοίκηση, οι εργαζόμενοι.

 

Η αποδοχή της λογικής της ιδιωτικοποίησης σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός, είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ και ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Ποιος επωμίζεται το κόστος για τα κέρδη εργολάβων και τραπεζών; Θα δούμε τέλη στους πολίτες για τη χρήση υποδομών όπως τα σχολεία, το Δημοτικό Θέατρο, τα αθλητικά κέντρα; Θα δούμε νέα πρόσθετη δημοτική φορολογία για την αποπληρωμή του διπλού δανεισμού;

 

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης δημιουργεί  ακραία φτώχεια, αυξάνει την ανασφάλεια, γιγαντώνει τα προβλήματα στο ασφαλιστικό σύστημα, δεν μειώνει την ανεργία και σπρώχνει καθημερινά μεγάλα τμήματα του εργαζόμενου λαού στο κοινωνικό περιθώριο. Ταυτόχρονα προχωρά  στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και είναι έτοιμη να ψηφίσει νέα αντιλαϊκά μέτρα προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση και να ευχαριστήσει τους δανειστές (ΕΕ & ΔΝΤ).

 

Ο Δήμος της Κέρκυρας δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμμετέχει σε αυτή την πολιτική. Η προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, του φυσικού περιβάλλοντος, του δημόσιου πλούτου και των δημόσιων υποδομών, οφείλει να είναι προμετωπίδα της πολιτικής των αυτοδιοικητικών φορέων.

 

Κανένα ΣΔΙΤ στην Κέρκυρα, κανένα ΣΔΙΤ παντού.

Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Να μπει ένα τέλος στην υποθήκευση του μέλλοντος του ελληνικού λαού.